فرانک ریجس برمن، رئیس سیستمهای تخلیه فاضلاب در آمریکا،در باره نواقص سیفونهای کنونی می گوید:در بیشتر کشورهای رو به رشد بهای آن زیاد است، برای نصب آن نیاز به آب و لولهکشی فاضلاب هست که همیشه در دسترس نیست .
او میگوید: «توالت در سال ۱۷۷۵ اختراع شد و جان میلیونها نفر را نجات داد. در عین حال نتوانست به بیش از دو سوم جمعیت جهان برسد. و برای همین هم بهینهسازی آن لازم است.»
هم اکنون نزدیک به ۲.۵ میلیارد نفر از مردم جهان از دسترسی به توالت محروماند. نبودن دسترسی به توالت سبب گسترش بیماریهای اسهالی میشود که بنا به آمار مرکز جهانی بهداشت سالانه سبب مرگ نزدیک به ۱.۵ میلیون کودک میشود.
ریجس برمن میگوید: ما میخواهیم فضولات را به عنوان منبعی برای بازیابی نگاه کنیم و ببینیم چگونه میشود انرژی، مواد کانی و همین طور آب را بازیابی کرد. ما میخواهیم توالتی اختراع کنیم که ارزان باشد و هزینه آن بیش از چند پنی نباشد، به گونهای که به راحتی برای مردم کشورهای فقیر هم قابل دسترسی باشد.
به باور ریجس برمن عاقلانه نیست که آب را تا حد آب آشامیدنی تصفیه کنیم و بعد در سیستم فاضلاب آن را هدر دهیم. او میگوید: ما اطمینان داریم که دانش و فنآوری بشری میتواند چیزی در این زمینه درست کند، در حد تکنولوژی تلفن همراه.
منبع خبر:tabnak.ir